Sinds 2009 ben ik trainer & coach voor mountainbikers. Nadat ik was gestopt als full-time atleet, en wedstrijd rijder in het zuiden van Frankrijk.
In Frankrijk had ik ook al een opleiding achter de rug tot MTB gids en begeleider. Hard werken als Nederlandse maar een zeer waardevolle periode, waar je doel om de opleiding te doen en te halen steeds weer op de proef werd gesteld.
Sinds 2009 heb ik met tientallen mensen gewerkt die een doel hadden. Of een droom. En het mooie is dat 95% van al die mensen geslaagd zijn om dat doel te halen. Voor de één betekende het meedoen aan een evenement en uitrijden en voor de ander een nationaal of internationaal podium.
De Academie voor Lichamelijke Opvoeding in Amsterdam was de bakermat van mijn carriere. Opgegroeid met judo en op mijn 17e de 1e dan gehaald. In Canada voor het eerst op een MTB gereden, tijdens een uitwisselingsjaar en door de ALO gegroeid als sporter, mens en natuurlijk als lesgever.
Als trainer & coach word je door elke persoon die je begeleidt uitgedaagd. Voor mij betekent dat, dat ik nooit met standaard schema’s werk. Ik heb geen 3 maanden, of 6 maanden op de plank liggen. Jij bent als mens belangrijk voor me. En jij verdient het trainingsschema dat in jouw dagelijkse leven past.
Zelf heb ik in 2021 de Roc d’Azur gewonnen in de Master 3 categorie. In mijn glorie tijd was ik al eens 7e geworden, achter de grote namen als Gunn Rita-Dahle en Sabine Spitz…. Dat was een uitzondering haha.
Het werd duidelijk dat ik wel eens een betere trainer zou zijn, als wedstrijd rijder. De passie en de ambitie zijn altijd gebleven. En omdat die passie groot is, wilde ik iets doen met het talent om mensen te observeren in hun bewegingen.
Na bijna 15 jaar als trainer leer ik nog altijd bij. De wetenschap blijft vernieuwen en dus vernieuw ik mee. Nog altijd geef ik ook techniek clinics – omdat ik lesgeven zo verschrikkelijk mooi vind. En omdat ik het fantastisch vind om mensen te leren dat ze met een kleine verandering, ineens beter gaan fietsen.
De mountainbike en de trails en trials zijn identiek aan het normale leven. Je leert, valt, staat op, leert mensen kennen en je kijkt om je heen. Het theater is voor mij een grote uitlaat klep – als toeschouwer. In de zaal verlies ik mijzelf en ga ik op in de personages op het toneel. Ik voel dat de sport en haar hardheid net zo belangrijk zijn voor mij als cultuur. In allebei kan ik volledig opgaan. Machtig. Mooi!
